Kees* (59) maakte op jonge leeftijd de zelfmoord van zijn zus mee. Jarenlang heeft hij hiermee geworsteld met weinig steun van de omgeving door het taboe dat op dit onderwerp heerste. Hij […]
Er zat een wond die mensen van buiten konden zien, maar niet mee om konden gaan Lees dit verhaal
Mia* (46) heeft het niet altijd makkelijk gehad in haar jeugd. Haar moeder heeft een verstandelijke beperking, haar vader is laaggeletterd en ze groeide deels op in pleeggezinnen. Daarbij gingen haar ouders
Van het kastje naar de muur: de zoektocht naar passende hulp Lees dit verhaal
Pieter* (45 jaar) durft en kán de woorden ‘het gaat goed met mij’, na lange tijd weer uit te spreken. Ruim twintig jaar heeft dat geduurd. Een tijd die hij veelvuldig doorbracht
Het is de alternatieve zorg die mij écht op weg helpt Lees dit verhaal
Masja*(22) was twaalf toen ze voor het eerst voelde dat er iets mis was. Ze raakte in een depressie, maar wist op dat moment nog niet goed wat er aan de hand
Mensen verwachten op een bepaalde manier dat je er wel overheen groeit Lees dit verhaal
Milans* (31) beide ouders hebben in het verleden ingrijpende gebeurtenissen meegemaakt en vonden elkaar in hun pijn en kwetsbaarheid. Na verloop van tijd ontstond er echter een scheve patiënt-verzorgende relatie en in
Ik wil de keten van pijn doorbreken Lees dit verhaal
Lois* (27) ging een paar jaar geleden met klachten naar haar huisarts. Sindsdien heeft ze veel verschillende hulpverleners gezien en bij elkaar opgeteld lang op wachtlijsten gestaan. Doordat ze relatief hoog functioneert
Eigenlijk wordt je leven in de wachtrij geplaatst Lees dit verhaal
Tibo* (14) lijdt aan Tubereuze Sclerose Complex (TSC), een multidisciplinaire aandoening waarvan de gevolgen per kind sterk kunnen verschillen. Mette* (43) vertelt hoe de zorg voor haar oudste kind vanaf de geboorte
We hebben van verschillende instanties steun gehad, maar het blijft veel werk Lees dit verhaal
Als je Lieve* (48) tien jaar geleden had gevraagd hoe ze zichzelf als kind zag dan had ze ‘vrolijk, spontaan en gelukkig’ gezegd. Dat haar jeugd verre van doorsnee was geweest, had
Het overlijden van mijn vader voelde als een opluchting Lees dit verhaal
Paulus* (69): “Ik ben in mijn leven vele malen psychotisch geweest door grote spanningen tussen wat ik ‘moest’ van de wereld om me heen en van mezelf, en dat wat ik was
Paranoïde psychotisch? Lees dit verhaal
Vanaf haar negentiende heeft Ellis* (59) te maken met de psychiatrie. Ze vond destijds niet de antwoorden die ze zocht en had het gevoel iedereen tot last te zijn. Als kind was
Ik werd gezien als lastig, maar kon er niets aan doen Lees dit verhaal
Lisa* (46), had een onveilige jeugd. Door hun eigen ‘rugzakje’ konden haar ouders de opvoeding niet aan. Ze vertelt haar verhaal om duidelijk te maken wat het doet met een kind als
Niet gezien door mijn ouders, niet gehoord in de hulpverlening Lees dit verhaal
Josja* (53) groeide op in een dogmatische geloofsgemeenschap en voelde zich daar veilig en beschermd. De wereld erbuiten werd gezien als gevaarlijk en bedreigend. Zo werd ze van jongs af aan terughoudend
Mijn bodem was weg, ik leefde op drijfzand Lees dit verhaal
