Mandy (29)* is AIOS op de afdeling Stemmingsstoornissen van een academisch ziekenhuis. Ze is er verantwoordelijk voor acht tot tien patiënten en voert naast gesprekken met collega’s ook geregeld overleg met externe zorgverleners. ‘Zij kennen de patiënt vaak al langer en weten wat wel of niet werkt.’ “Ik spreek al mijn patiënten elke week één of twee uur. We hebben het
“Casper begon het schooljaar in groep 6 op het niveau van ongeveer groep 3/4. In zijn klas zitten allemaal kinderen die een extreme vorm van structuur nodig hebben. Casper wil de werkjes kunnen doen die de andere kinderen ook doen, dus hij gaat hard aan het werk. Thuis merken we dat hij star wordt. Hij raakt steeds makkelijker over de
Frank* is psychiatrisch verpleegkundige in een groot academisch ziekenhuis. Hij begon er in 1998 en ondersteunde jarenlang veel patiënten. Tot het moment dat Frank zelf een depressie kreeg. Een moeilijke, maar ook leerzame tijd. ‘Ik voel mensen beter aan, werk steeds minder therapeutisch.’ “De ontmoeting, dáár kan ik mijn werk doen. En dat doe ik steeds minder therapeutisch, merk ik. Lange
Ze heeft het mooiste vak ter wereld. Dat staat voorop. Toch ziet Eline* als arts in opleiding tot specialist (AIOS) zeker ruimte voor verbetering. Zo ook op de gesloten afdeling Psychiatrie van een academisch ziekenhuis, waar ze met jongeren met een eerste psychose werkt. ‘We kunnen nog beter nadenken over waar iemand na ontslag naartoe gaat.’ “Binnen de psychiatrie ben
Thuis praten met zijn ouders en broertje ging nog wel. Maar eenmaal buiten die vertrouwde omgeving kwam er geen woord over zijn lippen. Xavier (39) worstelde als kind jarenlang met selectief mutisme. ‘Ik verstond alles perfect, maar zei niets.’ “Kinderen leren gemakkelijk talen. Dat bleek wel toen ik als peuter met mijn ouders en broertje in Indonesië woonde. Ik was
