Martijn was elf jaar oud toen hij werd opgenomen voor anorexia. Ondanks de goede hulp die zijn behandelaren hem gaven, sloot die niet altijd aan bij wat hij nodig had. “Als kind
Boris* was nog maar negen jaar oud toen hij de diagnose anorexia kreeg. Meike* (50) vertelt hoe ze haar zoon achteruit zag gaan en niet begreep wat er aan de hand was.
Naomi (18) had een eetstoornis en was daar jarenlang voor in behandeling. Deze sloeg niet aan. Daarom besloten haar hulpverleners om over te gaan tot dwangvoeding. Dat hield haar in leven, maar
Door haar moeders verleden heeft ze niet bepaald een makkelijke jeugd gehad. Sterker nog: het bleek de ideale voedingsbodem om een onzekere, volwassen vrouw te worden die altijd twijfelde aan zichzelf. Dat
Monique* (30) werkte al een tijd in de zorg, toen er op haar afdeling steeds meer patiënten met een eetstoornis werden opgenomen. Vanwege haar verpleegkundige achtergrond dacht ze moedig: ‘schouders eronder; deze
Layla* (28) werkt als verpleegkundige bij een kliniek waar mensen met een eetstoornis worden behandeld. Helaas komt het vaak voor dat patiënten dwangvoeding krijgen toegediend en voor Layla is dat telkens een
Sofie* (19) heeft een groot gevecht tegen haar eigen lichaam overwonnen. De eetstoornis die lange tijd op de achtergrond speelde, kreeg door een opname in een instelling plotseling de overhand. Ze voelde
Het is alweer meer dan dertig jaar geleden dat zijn zus Helena* zwaar verslaafd was aan drugs. Pas heel wat jaren later werd duidelijk dat er een psychiatrische aandoening aan haar verslaving
Olga* (70) kent de geestelijke gezondheidszorg inmiddels door en door. Al 25 jaar wordt haar zoon Ruben* (45) behandeld voor psychose en schizofrenie. Om hem te steunen leerde ze in de loop
